
Ik maakte namelijk halverwege februari kennis met het Amerikaanse gezelschap "Deafheaven". In 2010 brachten zij namelijk de demo "Demo" uit, die mij totaal versteld deed staan. Een mix van perfect atmosferische, duistere en emotionele postrock gemengd met post black metal, die we onder andere kennen van bands als Lantlos, Alcest, Les Discrets... en ga zo maar verder. Nu is het wel feit dat, sinds het succes van bovengenoemde bands en meerdere, veel van dit soort bandjes de grond uitschieten. Echter vaak zonder succes. Deafheaven is echter geen van dit soort bands en weet precies hoe het moet.
En dat laat men duidelijk merken op "Roads to Judah", de eerste langspeler die in april verschijnt. Net als op de demo is deze langspeler een perfecte mix van Post Rock en Post Black Metal. Wat bij vele bands die falen het probleem is, is dat zij niet goed deze combinatie kunnen leggen om deze genres beide tot een goed recht te doen brengen. Deze Amerikanen doen dit zeker. Het zit hem namelijk in de overgangen van de ene stijl in de ander, en de beide stijlen dan ook goed combineren. En dat doen ze bij Deafheaven zeer goed. Het verveelt namelijk geen moment, het houd je constant vast, en de sfeer die het de nummers uitademen is werkelijk beangstigend goed te noemen.
Enig minpunt wat ik kan bedenken bij deze plaat is misschien dat de vocals wat te zacht in de mix staan, zodat het iets te veel samenvalt met de gitaren waardoor de twee soms moeilijk te onderscheiden zijn, maar dit is slechts een heel klein vlekje op deze prachte dijk van een plaat.
Deafheaven debuteert met deze schijf dus prima in mijn ogen. Als deze heren zo door kunnen gaan en gewoon hun eigen ding blijven doen, waar ik eigenlijk niet zo zeer voor vrees, kunnen ze het nog ver schoppen. Ik ben benieuwd!
90/100
Geen opmerkingen:
Een reactie posten