Snorrepop 2011, De Bosuil, Weert

Alweer de derde editie van een vrij succes evenement wat zich jaarlijks afspeelt in de Bosuil te Weert. Dan heb ik het maar over één ding; Snorrepop! Zogezegd het meest Snorwaardige festival van Nederland en omstreken. Dit jaar probeert men bij de organisatie de line up vorig jaar te overtreffen, die des tijds bestond uit namen als The Resistence Plot en Destine, en als je vooraf op het affiche kijkt zou dat best wel moeten lukken. Op deze vrijdag avond worden ons voorgeschoteld; Sanquin, Monomania, Kill Ferelli, Sexual Reproductive Systems (SRS) en het Franse duo The Inspector Cluzo.

Rond 8 uur wordt er afgetrapt door de lokale band Sanquin uit Stramproy. Deze heren vervangen het gezelschap Clock, wat helaas voor deze avond af had moeten zeggen. Sanquin was dus zo aardig om op te komen dagen. Deze heren hebben een redelijk affiche en horen dus thuis op Snorrepop, met onderandere dit jaar nog deelname en de Pop Prijs in de 013 te Tilburg. Voor een verrassend lege Bosuil spelen zij enthousiast een goeie set weg. Het minpunt lag hem dus niet in de band, maar bij het publiek, wat (vrij logischerwijs) zo vroeg op de avond nog niet in zulke grote getallen aan was gekomen en ook nog niet vrij opgewarmd was. Sanquin was dit wel, en heeft het heel volwassen opgepakt, en dit laat toch wel zien hoe goed deze band is en hoeveel potentie deze heren wel niet hebben. Anhoewel dit optreden dus niet je van het was, wil ik wedden dat er voor Sanquin nog veel meer in het verschiet kan liggen.

http://www.myspace.com/sanquinrock

Daarna was het de beurt aan de band Monomania. Een band waar ik nog geen ervaringen mee had, maar die mij toch wel redelijk kon bekoren. Rond 9 uur stonden deze, eveneens vrij jonge heren op het podium te raggen. Met een moderne variant van wat men tegenwoordig 'punk' noemt speelde zij een degelijke set weg die vermakelijk in de oren klonk. Vreemde eend in de bijt was een nummer van zangeres Adele, die zij op geheel eigen wijzen gecovert hadden, leuk, maar het had niet gehoeven. En zo speelde ook de tweede band voor een nog steeds relatief lege Bosuil keurig zijn set af.

http://www.myspace.com/monomaniarock

Met ondertussen een ruim uur uitloop was het nu tijd aan het rockbitch geweld van Kill Ferelli. Een band, die mij net als Monomania onbekend was, maar wat werd ik blij verrast. De band bracht een soort mix van lekkere vunzige oudere hard rock met een modern sausje. Ook de zaal was inmiddels wat voller gelopen en dit droeg toch wel mee aan de hele ervaring van het optreden. De band was in vorm, zeer in vorm. Het enthousiasme moet zelfs de achterste toeschouwers tot aandacht hebben gewekt. Want de zangeres mag zich in mijn ogen een ware frontvrouw noemen die haar teksten met passie en emotie ten gehore brengt. Zoiets vind ik leuk om te zien, en doet mij goed. Een aanrader deze band en ik begon steeds meer zin in de rest van de avond te krijgen!

http://www.myspace.com/killferelli

SRS (de Sexual Reproductive Systems) is deze dagen een begrip in Weert en omstreken. Na het winnen van Sneeuwpop 2010, alwaar zij 2 zeer succesvolle optredens hebben weggegeven, en het zeer succesvolle optreden op Zoepfest 2011 (eveneens in de Bosuil) leek het Snorrepubliek hier massaal voor naartoe te zijn gekomen. En men kreeg waar voor hun geld. Een geweldige mix van dubstep, rock en rap werden ons voorgeschoteld die ons allen inmiddels zo bekend in de oren klinkt. Het publiek ging los, de band had er zin in, en met veel huilen en jammeren moesten we toch na drie kwartier afscheid nemen. Als je me niet gelooft, wil ik je graag verwijzen naar onderstaand filmpje van Zoepfest. (En morgen een compilatie van Snorrepop zelf) En heb je nu spijt dat je het gemist hebt? (Wat je zeker zult hebben) Dan wees niet getreurd! Want op 19 november kun je deze heren weer aanbidden in de Triangel op de Oelemarkt, te Weert.

http://www.myspace.com/sexualreproductivesystems

Afsluiter en tevens de hoofdact van deze avond, The Inspector Cluzo, betrad rond middernacht het podium. Voor een nog redelijk energiek publiek speelde het een goeie set weg met alle favorietjes erin verwerkt. (Two Days, French Bastards, Fuck the Bass Player,...) Ook de interactie met het publiek was een pluspunt. Zo mocht de drummer even crowdsurfen, waarna hij zowat een crash in het publiek sloeg. Deze twee mannen zelf spelen trouwens een mix van funk, rock en punk, die nog goed aansloeg op het publiek, maar jammer genoeg hadden toch aardig wat mensen het al voor gezien gehouden na het spektakel van SRS. Jammer, want deze French Basterds verdienen ook zeker hun aandacht met hun zeer funky tunetjes.

http://www.myspace.com/theinspectorcluzo

En dan loop je naar buiten, en dan concludeer je dat het best een geslaagde editie is geweest. De bands waren enthousiast, het publiek (voor zover aanwezig) had er ook veel zin in. Kortom, een intiem en gezellige avond vol goeie muziek en veel bier. Volgend jaar weer? Ik zeg ja!