)
Nederland muziekland. Hier was, en ben overigens, ik het nog steeds niet bepaald mee eens. Wat pop muziek betreft hebben we maar bar weinig te bieden. Kijk maar wat voor rommel we de afgelopen jaren allemaal naar het Eurosong Festival hebben gestuurd. Uitschieters vind ik dan toch een paar bands, zoals The Gathering, Within Temptation, De Staat , Anouk toch ook wel een beetje, maar echt veel meer is het ook niet. Daarom doet het mij ten zeerste deugt om jullie voor te mogen stellen aan het Dordrechtse duo de Death Letters. Bestaande uit Duende en Victor zijn zij respectievelijk 19 en 18 jaar oud en brachten ze afgelopen vrijdag hun nieuwe album "Post-Historic", de opvolger op het eerder hier besproken album "Death Letters."Waar het vorige album nog heerlijke lekkere onvervalste bluesrock was met de nodige punk invloeden slaat dit album een totaal andere richting in. Zoals zanger en gitarist Duende zelf al verklaarde; "Ik kon gewoon geen bluesnummers meer schrijven". Tsjah, welke kant ga je dan op? De invloeden voor dit album waren artiesten zoals (..And You Will Know Us By The) Trail of Dead, en post rock giganten Explosions in the Sky. Mix daar een scheutje "melodic" punkrock en post hardcore bij en je hebt "Post Historic".
Het album opent met de single Your Heart Upside Down. Een goed in elkaar stekend nummer wat lekker in de oren klinkt en wat je graag nog eens opzet. Het nummer is van de melodic punk achtige kant met een klein post rock gehalte. Een betere opener voor dit album kon ik mij dus niet bedenken. Daarna volgen Temperory Frame en Death of the Sincere waarin de gedachten en structuur van Your Heart Upside Down naadloos in overvloeien, toch is het een feit dat Death of the Sincere toch een wat meer duidelijker contrastverschil kent, namelijk de post-hardcore en de post rock. Allebei deze varianten komen hier namelijk flink in naar voren.
Vervolgen wij dan de luisterbeurt door dit album, dan komen wij onder andere bij de ballad A Room A Story A Beautiful Memory langs, waar eigenlijk niet veel speciaals op aan te merken. Wat wel opvalt is het nummer Control. Honderd procent post rock, en als ik eerlijk mag zijn, had het nummer zo op een Explosions in the Sky album gekunt, was het niet dat er zang bij zat. En zo duurt het album eigenlijk voort. De genres post hardcore, (melodic) punk en post rock voeren de boventoon in nummers waar; of een van de genres duidelijk de overhand heeft, of nummers waarin er een duidelijk contrast is tussen twee genres.
Met het eerste album "Death Letters" zette de Death Letters duidelijk de toon naar de bluesrock toe en leek het echt dat deze jonge jongens een richting hadden. Met dit tweede album wordt deze gedachten snel aan de kant geveegd en wordt er plaats gemaakt voor verschillende genres die naadloos op elkaar inspelen. Zou je dan kunnen zeggen dat de Death Letters ineens de weg kwijt zijn? Nee, dat duidelijk niet. Ze weten de genres namelijk prima met elkaar samen te laten werken tot een mooie harmonie en een goeie structuur. Als de jongens deze richting vast blijven houden, en af en toe nog wat experimenteren along the road, vind ik het allemaal prima. Top album!
87/100
(30 april spelen de Death Letters op het Koninginnedagfestival in Eindhoven. Hier zal ik bij zijn en kan men hier dus een verslag van verwachten)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten